Koen en Geert. Vrolijk, want nog maar 3 kilometer ver.
Koen bovenaan de Haaghoek. Bang omdat in feite alles nog moest beginnen...
Fotograaf Peter Stefaan slaagt erin om halfweg de Leberg toch nog origineel uit de "haag"-hoek te komen.
Fotograaf vindt andere fotograaf halfweg de Berendries... Gitaar zit bovenaan rechts ergens in dat pak volk.
Gitaar wacht op buddy Koen, die het intussen in Keulen, euh Brakel, hoort donderen. We zijn nu bovenaan de Valkenberg.
We hebben geen foto's van Ten Bosse, noch van de Eikenmolen.... Die zaten vlak na de bevoorrading. Peter Stefaan zat toen met zijn gedachten ergens anders dan bij foto's nemen.
Gitaar aan de Abdijstraat, de kwaaie voorbode van de Muur...
Wachten op Koen, bovenaan de Muur. "Piece of cake", roept de man nadien... Ik mag er niet vergeten bij te vertellen dat hij voor die drie woorden in het totaal een minuut nodig had.
Een glimlach mag: de Bosberg, de laatste helling, met de top in mijn hometown Galmaarden, is net achter de rug. Rechts ligt café Uitkijktoren: een historisch moment, want peter Stefaan en Gitaar zijn geen Orval gaan drinken bij Guido.
Om te bewijzen dat we ook daadwerkelijk naar de aankomst zijn gebold:
De papperazi hebben ons gevolgd tot in café "Den Trappist" in Ninove...
... alwaar Peter Stefaan zichzelf vereeuwigt tesamen met zijn copain en werkmakker Tom.
Tot volgend jaar, dan gaan we voor 140 km, dus alles maal twee. Dat worden dus ook 12 trappisten...
No comments:
Post a Comment